Nationale Prijskamp 2017

Verslag door voorzitter Jan De Boitselier

PROFICAT aan STAL DE GRAEVE met het kampioenschap met hun lot van 3 prachtige blauwe merries, aan de familie SMEERS met het kampioenschap van Sibelle en aan DIRK PEETERS met de kampioenentitel van Max !

In bijlage een verslag van de Nationale door voorzitter Jan De Boitselier.

Belgische trekpaarden, levend cultureel erfgoed, schitteren op 123ste nationaal kampioenschap

Voor de 123ste keer
verzamelde de top van de Belgische Trekpaardenfokkerij voor hun jaarlijks hoogdag: het nationaal kampioenschap. De crème de la crème van de Belgische trekpaarden ging opnieuw de strijd met elkaar aan. Met 126 deelnemers waren er een twintigtal minder dan vorige editie, doch de kwaliteit lag des te hoger. Dat bleek ook bij de loten van drie merries, waar het “blauwe” lot van Stal van ’t Zevekoot van de gebroeders Danny en Chris De Graeve uit Erpe-Mere, het haalde van het eveneens prachtige “bruinschimmel” lot van Stal van den Egelenberg van Dirk Sterck uit Ninove-Voorde. Derde werden de bruinschimmels van Stal van de Spoorweg van vader en zoon Maurice en Didier van Hoorebeke uit Evergem. Laureaat bij de merries met afstammelingen werd Bianca Van Hazelbeek van Marniq, Elize en Virgini Van Buggenhout uit Aaigem. Als klap op de vuurpijl werden Elize en Virgini ook nog eens bekroond als beste troteurs. Een voorlopig hoogtepunt in hun nog jonge carrière in de Belgische trekpaardwereld waarmee ze een generatieslange traditie van echte trekpaardenliefhebberij verderzetten. Tot daar was het al Oost-Vlaanderen dat de klok sloeg doch dat bleef niet duren.

Voor de tweede maal presenteerde Mathador van de Bouwhoeve van Rik Swinnen – Van Gelder uit Molenstede-Diest zich als laureaat bij de hengsten met afstammelingen. Waar hij dat vorig jaar deed met een lot waar de hengsten prominent aanwezig waren deed hij het nu met een lot prachtige dochters. Voor wie er mocht aan twijfelen bewees dit lot dat Mathador zich schitterend vererft, zowel in vrouwelijke als mannelijke lijn. Alom wordt Mathador geroemd als een raçeur zoals er hooguit alle 10 jaar één geboren wordt.

Keerzijde van de medaille is de inteeltproblematiek die de fokkerij van het Belgisch Trekpaard bedreigt. Vandaar de oproep vanuit het stamboek om daar aandacht aan te besteden en ook de hengsten die we nog beschikbaar hebben uit “vreemde” bloedlijnen maximaal te gebruiken. Nu de fokkerij mede dankzij de steun van de Vlaamse, Waalse en provinciale overheden en de verhoogde vraag naar trekpaarden voor divers gebruik, opnieuw lichtjes in de lift zit, is het van belang ook buiten de klassieke bloedlijnen te fokken. Er zijn in België gekeurde hengsten beschikbaar uit verschillende bloedlijnen. Het is zaak die nu te gebruiken, zo niet is de Belgische trekpaardfokkerij straks aangewezen op echt vreemd bloed en als we zien wat de fokkerij in Frankrijk, Duitsland of Noord-Amerika te bieden heeft zou dat onvermijdelijk resulteren in aanzienlijk kwaliteitsverlies, niet alleen qua type en bouw, maar ook wat betreft ruimte en correctie van de bewegingen. Nergens anders dan bij ons vindt met de authentieke Belgische Trekpaarden met hun unieke combinatie van macht en elegantie.

Show

Stal Marnix De Brabander verzorgde een schitterend showgedeelte met een tiental dat een prachtige dressuurproef liet zien, een pas de deux en de beroemde piramide die net onder het plafond van hal 1 kwam. Niet alleen de ruiters maar ook de allemaal zelf gefokte paarden werden bejubeld. Illustratief voor de kwaliteit van de bereden paarden is dat er een merrie bij was die door een erste prijs op de nationale van vorig jaar rechtstreeks kon deelnemen aan het kampioenschap, doch de voorkeur gaf aan een optreden onder het zadel. Dit bewijst dat het Belgisch Trekpaard dat beantwoordt aan de rasstandaard, met veel ras en adel, correcte en actievolle bewegingen, in het krachtige lichaam dat we enkel bij onze authentieke Belgische Trekpaarden zien, ook perfect geschikt is voor het aangespannen en bereden gebruik.

Minimumleeftijd

Een nieuwigheid op dit nationaal kampioenschap was dat voor het kampioenschap bij de hengsten enkel hengsten konden meedoen die geboren werden in 2012 of vroeger en bij de merries in 2011 of vroeger. Deze maatregel werd genomen in het kader van de selectie naar harde, duurzame paarden.Van onze nationale kampioenen wordt verwacht dat ze een uithangbord vormen van ons ras en zo dicht mogelijk beantwoorden aan de rasstandaard, met inbegrip van de duurzaamheid van het beenwerk. Dit verklaart wellicht voor een deel het iets verminderde aantal deelnemers enerzijds en resulteerde anderzijds in echt uitgegroeide kampioenen.

Sibelle van het Rijkelhof

Voor het kampioenschap van de merries was de strijd zoals steeds hevig. De titelpretendenten waren niet op één hand te tellen, zodat het voor de jury geen eenvoudige taak was om er de top drie uit te halen. Uiteindelijk koos de jury voor de zwarte Sibelle van het Rijkelhof van Nico Smeers uit Borgloon. Hiermee werd de kroon op het werk gezet van de jarenlange fokkerij van vader en zoon Smeers. Opvallend was dat ook de moeder van de kampioenmerrie, Jolande van de Rattevalle, op 20-jarige leeftijd nog meestreed voor het kampioenschap. Daarmee komen we bij het tweede heikel punt in de trekpaardfokkerij: de duurzaamheid en zuiverheid van het beenwerk. Met haar harde beenwerk en zeer ruime gangen vormt de nieuwe kampioene een voorbeeld van wat de huidige Belgische Trekpaardfokkerij nastreeft. Met haar zwarte haarkleed illustreert de kampioenen ook nog eens wat de markt vandaag vraagt. Vooral de liefhebbers van het aangespannen en bereden gebruik van trekpaarden prefereren de effen kleuren. Dit neemt niet weg dat er op een goed paard geen slechte kleur staat.

En goede, of beter gezegd uitzonderlijke trekpaardmerries waren er in overvloed op Agribex. De prachtige blauwe Jutta van ’t Zevekoot van de gebroeders Danny en Chris De Graeve uit Erpe-Mere werd bekroond met het reservekampioenschap. Een echt prototype van het authentiek Belgisch Trekpaard. De zeer vrouwelijke en chique Luna Van Luchteren van Stal Van Doorselaere uit Drongen werd derde op tal.

Max van Schemershof

Ook bij de hengsten was het spannend. Het is al een tijd geleden dat we zoveel deelnemers voor het kampioenschap zagen. De jury koos er drie uit, die elk hun aanhangers hadden. Kampioen werd Max van Schermershof van Vlaams-Brabant van Dirk Peeters-Sleewagen uit Asse-Mollem. Max toonde zich een ware kampioen en denderde met veel mannelijk krachtsvertoon door de piste. Hij liet op deze nationale ook reeds zien heel wat in zijn mars te hebben als raçeur, met een zoon die met glans de reeks tweejaarse hengsten won. Reservekampioen werd Zaki van ’t Sparrenhof van Catty Baeyens uit Lessines-Ollignies. Max heeft een schitterend hengstenhoofd en toont het gewenste harde en duurzame beenwerk dat hij met veel actie gebruikt. Derde op tal werd Tim van ’t Bos van Petra Verdoodt uit Londerzeel. Deze hengst is een toonbeeld van het gewenste harde en duurzame beenwerk en liet zich ook schitterend zien. Jammer genoeg kan er maar één winnen. Winnen op een nationaal kampioenschap is een hoogtepunt en bekroning in het leven van een fokker. Verliezen kan hard zijn, en dan wordt er zelfs al eens van concurrentievervalsing gesproken. Dat maakt er de taak van de jury niet makkelijker en zeker niet dankbaarder op.

Wat dat laatste betreft mochten we op deze nationale getuige zijn van een prachtig gebaar. Jean-Marc Goosse, voorzitter van le Trait de la Haute Ardenne, had een prachtig cadeau mee dat hij schonk aan de winnaar van een reeks waarin zijn paard tweede werd. Een stichtend voorbeeld dat past in de naderende kerstdagen.


Jan De Boitselier Voorzitter vzw Koninklijke Maatschappij het Belgisch Trekpaard

DOCUMENTS